Gorące promienie słońca nieśmiało wdzierają się przez uchylone okna do naszych domów. A my, zamiast się cieszyć, jeszcze w łóżku planujemy szalony dzień. Jedno, drugie... dziesiąte spotkanie. Kilka kaw wypitych w biegu, kilkanaście połączeń telefonicznych i setki wysłanych smsów. I po co to wszystko?
Świat zwariował. Człowiek nie potrafi cieszyć się chwilą. Goni jak opętany, choć do końca sam nie wie za czym. Liczy się tylko to, co jest do zrobienia; coś, co może przynieść korzyści. W codziennym wyścigu szczurów zapominamy, że w życiu piękne są tylko chwile, a przez to tracimy coś pięknego. Nasza młodość powoli odchodzi z każdym, nawet delikatnym, podmuchem wiatru. Ktoś mógłby powiedzieć: takie życie, taki przecież mamy świat. Ale któż inny, jak nie my sami, tworzy ten świat? To my kreujemy nasze życie, więc nie pozwólmy, aby szarość życia codziennego przyćmiła nasze szczęście, nawet to chwilowe. Czy w takim razie przyszłość się nie liczy? Liczy się, a nawet bardzo. Ale jeszcze bardziej liczy się chwila. Zapach świeżo skoszonej trawy, ptak śpiewający w ogrodzie czy delikatne fale na wodzie. Ale najważniejszy jest nasz uśmiech oraz to, co go wywołuje. Intensywne życie? A może chwila zapomnienia? Zatrzymaj się. Pomyśl. Wybierz.
Tekst, który na 5 minut zamuruje społeczeństwo a potem niestety wszystko wróci do tzw. "normy" (normy, uważanej za "normę" w tych latach). Dopatrywanie się kropli rosy na trawie, lub przyglądanie się ptakom na drzewie - chwile, które wywołują uśmiech, lecz niestety w tych czasach, czasach pośpiechu, pracy, pogoni za pieniądzem, ludzi, których nazwać można "slaves to the wage", tych chwil już nie ma.
OdpowiedzUsuńNiby tak, ale sprawa nie jest taka prosta, zatrzymanie się nie zawsze jest możliwe, jest masa spraw dla ludzi typu utrzymanie rodziny jak się ją posiada, zatankowanie auta i niestety wg mnie dopóki tych podstawowych rzeczy nie zaspokoimy to ciężko się zatrzymać, jeżeli tego typu sprawy doczesne są w miarę dobrze połatane to jednak chyba można znaleźć chwilkę :)
OdpowiedzUsuń